..De cabine..

Sebastien knikte licht en staarde wat omzich heen.

"Zullen we het samen wat verkennen? Ik bedoel, het hoeft niet, als je het liever alleen doet, dan kan dat, dan moet je dat doen." Maar ik doe het liever met z'n tweeën, maakte ze haar zin in gedachten af.

Sebastien begon te lachen. 'Kon je de zin nog drukker maken?'

Ze sloeg haar hand voor haar mond en begon langzaam rood te kleuren. "Sorry, daar heb ik wel vaker last van...." Hij had nog niet geantwoord op haar vraag, maar ze schaamde zich wel kapot dat ze nu al zo veel begon te praten....

Sebastien keek een beetje omzich heen. 'Het geeft niet, en ik vind het niet erg hoor om samen de boel te verkennen.'

Pfieuw, hij zei niets over haar rode kleur, welke inmiddels langzaam weg begon te trekken. Had ze eigenlijk wel gevraagd of hij niet liever eerst zijn tent op wilde zetten? Of had hij daar zelf iets over gezegd?.... Ohnee, ze was het nu alweer vergeten, of er was inderdaad niets over gezegd, waardoor het niet vreemd was dat ze zich er niets meer van herinnerde. Ze durfde het in ieder geval niet te vragen, stel dat het al wel ter sprake was gekomen, maar ze gewoon geen antwoord had gegeven, het haar niet was opgevallen, haar gedachten weer ergens anders waren..... "Enig idee waar we beginnen moeten?" Ze keek om zich heen,.....

Sebastien haalde zijn schouders op. 'Als we lopen komen we denk ik van zelf wel ergens terecht denk je ook niet?'

Ze knikte. Daar had hij gelijk in. En als hij liever nu zijn tent op zou willen zetten, dan had hij dat ook wel gezegd. Dus besloot ze dat hij het er al over had gehad, en dat het langs haar heen was gegaan. "Zullen we deze kant op gaan?" ze liep in de richting van iets dat in de verte erg groen leek. Ze was toe aan vocht en koelte, geen hitte en droogte.

Sebastien knikte en liet haar achter na. 'Vind het goed.'

Zeg jij maar.

k vind het goed.